Het temmen van de os
07/08/16 09:24
Afgelopen week heb ik een bijzonder project afgerond: de zenfabel "Het temmen van de os" in sumi-e weergeven voor een zendo in Brielle. De opdrachtgever was duidelijk in wat hij wilde en bleek een aangename sparringpartner. Het bijzondere van dit project zat in de uitvoering ervan. Waar ik normaal gesproken een tekening per vel maak, zouden hier vijf tekeningen naast elkaar komen met twee regels tekst onder elke tekening. Dat betekent dat je bij de derde tekening toch wel wat nerveus wordt en na de vijfde een zucht van verlichting slaakt. (Let wel: je kunt niets meer verbeteren in sumi-e!) Dan ben je er echter nog niet, want de tekst moet ook nog foutloos en in verhouding geschreven worden. Vervolgens werd dit hele ritueel nog eens herhaald, want de fabel bestaat uit tien fasen.
Nadat alles naar tevredenheid getekend en geschreven was diende de volgende horde zich aan. Het rijstpapier was gebobbeld door de vloeistof en moest door dubbelplakken strak getrokken worden. Bij dit proces wordt een extra vel rijstpapier achter de tekening geplakt. Beide vellen worden nat van de lijm en water en zijn op dat moment zeer kwetsbaar voor scheuren. Eenmaal gedroogd was de zucht van verlichting nog groter dan de eerste en leek het plaatsen van de stempel(s) een fluitje van een cent, alhoewel hier ook wat hoofdbrekens aan voorafgingen.
De laatste zucht van verlichting werd geslaakt na overhandiging van het werk aan de opdrachtgever, want hij bleek met het resultaat meer dan tevreden.
Het mooie aan dit soort opdrachten is dat je uitgedaagd wordt om uit je comfortzone te stappen en dingen te proberen waar je je uit jezelf niet zo gauw aan zou wagen. Voorwaarde hiervoor blijft wel dat het onderwerp je aanspreekt, anders worden de horden wel heel hoog en ligt struikelen op de loer.
